Αλέξανδρος Μπάρας

Ένα μικρό σχόλιο για την ποίησή του

από την Ρένα Πετροπούλου Κουντούρη
 

Σου μοιάζει, φίλε μου, ο Μπάρας. Γι αυτό σ’ αρέσει. Έχει μιαν ανεπαίσθητη ειρωνεία, στοιχεία σίγουρα απ’ το καβαφικό έργο

’’ ηδυπαθή και νωχελή,/ τα ωραία σώματά τους/’’,

αλλά και το καρυωτακικό

Κάτι ατέλειωτες κηδείες/περνούνε κάθε βράδυ απ’ την ψυχή μου/κάτι πικρές μελαγχολίες/

ωραία γλώσσα που με βρίσκει λάτρη της, μεγάλα ποιήματα που θυμίζουν μπονσάι διηγήματα,( υιοθετεί στα περισσότερα ποιήματα την τεχνική του στιγμιότυπου), ταξίδια υπερπόντια, κυανές θάλασσες απέραντες, πάθος με τα καράβια αλλά και με τα ανθρώπινα πάθη,( σαν άλλος Καββαδίας) ,Τροπικούς πολύχυμους και πολύχρωμους, τανγκό, ‘’Βερμούδες και Πολυνησίες’’( σωρός χαμόγελα σ’ εξωτικό φόντο), διάττοντες αστέρες, αλλά και νύχτες ασέληνες, ρέμβη και ‘’ρόδινες αποχαυνώσεις’’, φως κυρίως, πολύ φως διάχυτο…Παράγει στίχους που σου μένουν κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο σ’ ένα ποιητή …
Νοσταλγικός βαθιά, ανθρωπογνώστης, ευγενής και ηδυπαθής…

Και βέβαια μου άρεσε. Σ’ ευχαριστώ, που μου τον σύστησες, καλέ μου Κώστα.

Βιογραφικό σημείωμα από την Βιβλιονέτ

Αναγνωστόπουλος Μενέλαος

Ψευδώνυμο: Μπάρας Αλέξανδρος

Τόπος Γέννησης: Κωνσταντινούπολη Έτος Γέννησης: 1906 Έτος Θανάτου: 1990 Λογοτεχνικές Κατηγορίες: Πεζογραφία Ποίηση Μετάφραση

Βιογραφικό Σημείωμα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΡΑΣ (1906 - 1990) Ο Αλέξανδρος Μπάρας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μενέλαου Αναγνωστόπουλου) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στα εφηβικά του χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή έζησε για περισσότερο από δυο χρόνια στο Κάιρο της Αιγύπτου κοντά σε συγγενείς του. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να αποφοιτήσει ποτέ. Εργάστηκε για τριανταπέντε χρόνια ως υπάλληλος του Διπλωματικού Σώματος στο ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης και από το 1966 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ταξίδεψε ανά τον κόσμο. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε με δημοσιεύσεις ποιημάτων σε εφημερίδες του Καΐρου και της Κωνσταντινούπολης. Το 1929 έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους με τη δημοσίευση στο περιοδικό Αλεξανδρινά Γράμματα του ποιήματος Η Κλεοπάτρα, η Σεμίραμις και η Θεοδώρα, που θεωρήθηκε πρωτοποριακό για την εποχή και το 1933 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Συνθέσεις. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά Ρυθμός, Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Πειραϊκά Γράμματα, Ποιητική Τέχνη, Τέχνη, Πυρσός κ.α. Ασχολήθηκε επίσης με την ποιητική μετάφραση (Οχράν Βελή, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ κ.α.), την πεζογραφία, την αρθρογραφία και την ταξιδιωτική λογοτεχνία. Οι μελετητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας τοποθετούν το έργο του Αλέξανδρου Μπάρα στο μεταίχμιο ανάμεσα στη μεσοπολεμική και τη νεώτερη ελληνική ποίηση, η οποία συνδυάζει επιρροές από την ειρωνεία του Καβάφη, τον κοσμοπολιτισμό του Κώστα Ουράνη, το πικρό χιούμορ του Καρυωτάκη και τις τάσεις της γαλλικής συμβολιστικής ποίησης.